- ἱκνέομαι
- ἱκνέομαι (ἱκνεῖται?: aor. κόμαν, κεο, κετ(ο), ᾰκοντ(ο); ἵκοντο; impv. ἵκεο; ἵκωμαι, -ηται; ἵκοιθ; ἱκομένους; ἱκέσθαι.)1 arrive, come lit. and met.
κελαδεῖν Κρόνου παῖδ' ἐς ἀφνεὰν ἱκομένους μάκαιραν Ἱέρωνος ἑστίαν O. 1.10
ὄφρα ἵκωμαι πρὸς ἀνδρῶν καὶ γένος sc. in the course of my song O. 6.24πετραέσσας ἐλαύνων ἵκετ' ἐκ Πυθῶνος O. 6.48
κοντο δ' ὑψηλοῖο πέτραν ἀλίβατον Κρονίου O. 6.64
ὅταν εἰς Ἀίδα σταθμὸν ἀνὴρ ἵκηται O. 10.93
ποτὶ καὶ τὸν ᾰκοντ (sc. εὐναὶ παράτροποι: ποτὶ κοῖτον ἰόντ, ἱκόντ Beck, Boeckh) P. 2.36ὁ δ' ἦρα χρόνῳ ἵκετ P. 4.79
Πελίας ἵκετο σπεύδων P. 4.95
“ἱκόμαν οἴκαδ” P. 4.105 [“ἱκόμαν” (codd. contra metr.: ἱκοίμαν Hermann: ἱκάνω Madvig) P. 4.118]ᾰκοντο Θήρανδε φῶτες Αἰγείδαι P. 5.75
“ταύτᾳ πόσις ἵκεο βᾶσσαν τάνδε” P. 9.51ἐν χερὶ δ' Ἀυφιτρύων κολεοῦ γυμνὸν τινάσσων φάσγανον ἵκετ N. 1.53
ᾰκεο Δωρίδα νᾶσον Αἴγιναν N. 3.3
πλαγχθέντες δ' εἰς Ἐφύραν ᾰκοντο (Boeckh: ἵκοντο δ' ἐς Ἐφύραν πλα(γ)χθέντες codd.) N. 7.37φαινομέναν δ' ἄῤ ἐς ἄταν σπεῦδεν ὅμιλος ἱκέσθαι N. 9.21
ὁ δ' ὄλβῳ φέρτατος (sc. Ζεύς) ἵκετ' ἐς κείνου γενεάν i. e. into Amphitryon's family, by fathering Herakles N. 10.14ἔστιν δ' ἀφάνεια τύχας καὶ μαρναμένων πρὶν τέλος ἄκρον ἱκέσθαι I. 4.31
]ος ἵκοιθ' ἐδ[ Pae. 22.1
]ς ἱκνεται οἰκο[ Θρ. 4. 11.
Lexicon to Pindar. William J.. 2010.